-
1 pogo|ń
f 1. (gonienie) pursuit U- pogoń za jeleniem/złodziejem the pursuit of a deer/thief- puścić się a. rzucić się a. ruszyć w pogoń za kimś/czymś to set off in pursuit of sb/sth- pogoń za zyskiem/sławą przen. the pursuit of wealth/fame- w pogoni za zbiegiem, przekroczyli granicę they crossed the border in pursuit of the fugitive- w pogoni za pieniądzem zapominamy o najważniejszym in pursuit of wealth we (tend to) overlook what’s really important2. (goniący ludzie) pursuit U- ujść a. umknąć pogoni to elude pursuitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogo|ń
-
2 pogoń
( pościg) chase, pursuit* * *f.pl. -e1. (= pościg) chase, pursuit, hunt; puścić się w pogoń za kimś set off in pursuit of sb; make after sb.2. (= ludzie goniący) pursuers; zmylić pogoń myśl. outwit the hounds; ( o człowieku) outwit the police.3. przen. search, quest; w pogoni za czymś in quest for sth l. after sth, searching sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogoń
См. также в других словарях:
pościg — m III, D. u, N. pościggiem 1. blm «gonienie, ściganie kogoś, czegoś; pogoń» Natychmiastowy pościg. Pościg za zbiegłym więźniem. Ruszyć w pościg za złodziejem. przen. Pościg za nowościami. 2. lm M. i «ludzie ścigający, goniący kogoś; pogoń» Roze … Słownik języka polskiego